این اثر در سالهای ۱۲۸۹، ۱۳۰۲ و ۱۳۰۳ق در استانبول به صورت سنگی و در سالا ۱۳۱۲ق با اشراف سلیمان سری از سوی دارالطباعه عامره در استانبول به چاپ رسیده است.
1
2
2
«بسمله، نحمدک یا من علت عنایته عن العله و جلت کفایته عن القله و نصلی علی نبیک محمد المبعوث باکرم ... و بعد فیقول البعد الفقیر ... کان بعض الطلبه یتردد الی حین کنت مدرسا بقصبه بر غوس حماها الله تعالی ... و یقرا علی کتاب الکفایه الذی صنفه الفاضل الکامل العالم العامل محمد المعروف ببرکوی فی علم التصریف ... و قد کان صغیر الحجم وجیز القلم کثیر الفوائد کبیر القواعد و سالنی ان اشرحه فاجبته اسعافا ... شرحا متوسطا بین الاطناب الممل و الایجاز المخل ... اراد المنصنف افتتاح کتابه بالتحمید بعد التیمن بالتسمیه شکرا ...».
«... فکذا هیهنا تعید الکلام و من المستقبل الطلی الموکد بهما جواب القسم کقولک بالله لا افعلن و الغرض نحو الا تنزلن و التمنی نحو لیتک تخرجن هذا آخر ما تیسر منه شرح الکفایه؛ تم».
«... و یعود اللام المحذفه مفتوحه للجزء فیهما بدخولهما نحو لیعزون و لیرمین و لیطوین لم یعزون و لم یرمین و لم یطوین؛ تم الکتاب بعون الله الملک الوهاب».
محل کتابت نامعلوم است.
کاتب نسخه پس از نیمه، تغییر نموده است و قاعدتا بایستی کتابت آن از سدهی ۱۳ق باشد.
نوع خط:
تزئینات متن:
نوع کاغذ:
نسخ (دو قلم).
عنوانهای و نشانیها مشکی و قرمز؛ اندازه متن: ۱۷*۵/۹سم.
فرنگی سفید و زرد ضخیم و نازک.
2
1
این نسخه در حاشیه تصحیح گردیده است.
در آغاز نسخه یک یادداشت به ترکی با لهجهی عثمانی در سال ۱۲۴۷ق و نیز یک بیت شعر ترکی از فردی با نام «ابراهیم» دیده میشود: ناگهان بر بیان طالشی بر آلتون کاسه صندرسه نه آرتر قیمتی طاشک نه قیمتدن دو شرکاسه. در انجام در یادداشتی اقسام و شکلهای مختلف صرفی، از مصدر و اسم فعل و ... نوشته شده است. نیز بیت مذکور با اندکی اختلاف همراه چند یادداشت متنوع همچون چند بار تکرار «العبد یدبر و الرب یقدر» و نیز تمرین خوشنویسی آمده است.
ماخذ فهرست: جلد ۲/۴۰، صفحه ۱۵۰ - ۱۵۱.
شرح کتاب کفایه المبتدی تالیف محمد بن پیرعلی برگوی (د. ۹۸۱ق) است که شارح آن را به درخواست جمعی از دانشجویان و طلاب مدرسهی قصبهی برغوس در سال ۱۱۲۲ق شرح نموده است. از این اثر ارزشمند دو نسخهی دیگر، یکی در کتابخانه امانت خزینهسی (ضمن موزهی توپقاپی سرای) در استانبول به شمارهی «۱۸۶۲» و دیگری در دارالکتب قاهره به شمارهی «۵۲۴۰» نگهداری میگردد.
از: تقیالدین محمد بن پیرعلی بالکسیری برگوی مشهور به «برگلی» و «بیرکلی»