/ از: منسوب به صدرالدین محمدبن اسحاق بن محمد بن یوسف قونوی رومی
، تاریخ کتابت: اواخر قرن ۱۲ یا اوایل قرن ۱۳ق.
۲ برگ (۳۴ الف - ۳۵ب)؛ ۲۷ سطر
؛خشتی.
1
2
بسمله، الحمدلله حمدا مستوجبا لاجناس کمالاته و مستصحبا لانواع مقاماته و الصلوه علی عباده الذین اصطفی خصوصا علی خاتم الانبیاء محمد المصطفی و آله و اصحابه اجمعین و بعد فهذه جمله مشتمله علی اصول تشتهر بین اهل التصوف من المتاخرین ویبنون کمالاتهم علیها و هی قولهم کنه ذات الحق لایدرک و لیس المدرک منه الا باعتبار واحدیته و الوحده المضافه الی الذات عین الذات و لها اعتباران؛ الاول اسقاط جمیع الاعتبارات و النسب...
... و ان کان فان غلب علی ذلک الاعتبار حکم من احکام المرتبه التی هی محل ثبوته فمرتبیه و الا فصفاتیه و هی فی الحقیقه و راجع الی قسمین ذاتیه و صفاتیه والله اعلم بالصواب و الیه المرجع و المآب؛ تمت بعون خدای لم یزل و لایزال.
برفراز برگ آغازین، این اثر به صدرالدین قونوی نسبت داده شده است، لیکن براساس مصادر و کتابشناسیهای موجود، نبایستی مبنایی متقن داشته باشد و از حدود ۵۵ اثری که در سرچشمهها از تالیفات قونوی دانسته شده است، این اثر در ظاهر امر، بر هیچیک از آنها تطبیق نمیکند؛ به هرحال در نسبت این اثر به قونوی باید تحقیق بیشتری صورت گیرد.
نام کاتب و محل کتابت نامعلوم است.
نوع خط:
تزئینات متن:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
نسخ.
عناوین و نشانیها مشکی؛ اندازه متن: ۵/۱۶*۵/۹ سم.
فرنگی نخودی نازک.
میشن یک لایی قهوهای روشن با عطف تیماج قهوهای تیره.
4
2
1
به نظر میرسد این رساله از نسخ نادره بوده باشد، در سرچشمهها (منابع) و فهرستهای در دسترس نسخه دیگری از آن مورد شناسایی نگردید.
این نسخه در حاشیه تصحیح گردیده است و تعلیقات و حاشیهنویسی به زبان عربی و بین سطور، دارد.
در آغازین برگ این مجموعه، نام برخی رسالههای این مجموعه نفیس و نیز یک بیت شعر به فارسی: گل نرگس نکو باشد به دیدن - و لکن تلخ باشد در چشیدن.
1
تملک حسین حلمی بن محمود طربزونی با مهر گرد کوچک «من له عقل سلیم... حسین ۱۲۹۰» آمده است.
ماخذ فهرست: جلد ۲/۴۰، صفحه ۳۳۹-۳۴۰.
رسالهای مختصر در تصوف و عرفان است که در آن سه اصل: ۱. منه ذات الحق لایدرک، ۲. لیس المدرک منه الا بالاعتبار و احدیته، ۳. الوحده المضافه الی الذات عین الذات، از دیدگاه متصوفه، به خصوص موضوع «وحدت وجود» مورد بررسی قرار گرفته است.