/ از: ابوحنیفه نعمان بن ثابت کوفی بغدادی تمیمی مشهور به «امام اعظم»
، تاریخ کتابت: سدهی ۱۲ق.
۶ (۳۶ب - ۴۱ب) برگ، ۱۳ سطر.
این منفردا یا به انضمام الفقه الاکبر دهها بار، از جمله در سال ۱۸۹۲م در اسکندریه، سال ۱۲۶۰ق در لکهنو، سال ۱۲۹۹ق در هند، سال ۱۹۳۶م در قاهره، بدون تاریخ در حیدرآباد و سرانجام در سال ۱۳۴۱ق در لاهور به چاپ رسیده است.
1
2
«بسمله، روی عن ابی حنیفه رحمه الله تعالی علیه. انه قال فی مرض موته: اعملوا اصحابی و اخوانی، وفقکم الله تعالی، ان مذهب اهل السنه و الجماعه علی اثنتی عشره خصله فمن کان منک یستقیم علی هذه الخصال لایکون مبتدعا ... اولها الایمان اقرار باللسان و تصدیق بالجنان و معرفه بالقلب ...».
«... و عاؤشه رضی الله عنها بعد خدیجه الکبری افضل النساء العالمین و هی ام المومنین و مطهره من الزنا و بریئه عما قال لها الروافض فمن شهد بالزنا فهو ولد الزنا و اهل الجنه فی الجنه خالدون و اهل النار و اهل الجنه فی الجنه خالدون و اهل النار فی النار اصحاب النار هم فیها خالدون؛ تمت کتاب الوصیه للامام».
کاتب و محل کتابت نامعلوم است.
نوع خط:
تزئینات متن:
نوع کاغذ:
نسخ.
عنوانها و نشانیها قرمز؛ اندازه متن: ۱۲*۶سم.
فرنگی سفید و زرد.
ماخذ فهرست: جلد ۲/۴۰، صفحه ۱۱۸ - ۱۱۹.
وصیت ابوحنیفه در مرض مشرف به موت اوست که حاوی نکتههای اخلاقی و اعتقادی موافق با عقاید اهل سنت (حنفیان) است و آن در ۱۲ «نوع» با ذکر آیات و روایات نبوی (ص) نگارش یافته است. باید دانست که ابوحنیفه دارای وصیتنامههای متعددی است: ۱. وصیت وی به اصحابش (نسخهی مورد بحث)؛ ۲.وصیت وی به فرزندش حماد؛ ۳. وصیت وی به قاضی ابویوسف بن ابراهیم (د. ۱۸۲ق)؛ ۴. وصیت وی به شاگردش یوسف بن خالد سمتی بصری. باید افزودکه از این وصیتنامه نسخههای متعددی در این کتابخانه موجود است که از آن جمله میتوان به نسخههای شمارهی «۱۵/ ۴۸۴۸»، «۱۴/ ۸۸۷۲» اشاره نمود. در بسیاری از کتابخانههای ایران و کشورهای دیگر نسخی از وصیتنامهی ابوحنیفه یافت میشود. این اثر به زبانهای فارسی، ترکی استانبولی (چاپ ۱۹۶۲م)، اردو، پنجابی، پشتو و ... برگردانده شده است.
/ تقیالدین محمد بن پیرعلی بالکسیری برگوی مشهور به «برگلی» و «بیرکلی»