«در باب تزویج، در میان عوام شهرت دارد که فرزند بطنی اولاد آدم علیه السلام که مونت بوده بفرزند بطنی که مذکر بوده تزویج میکردهاند و این خلاف است و موافق مخالفین است، زیرا در شریعت هیچ پیغمبری نکاح محارم جایز نبوده و مذهب حق آنست که در کتاب من لایحضره الفقیه...».
«... پس حق تعالی در کلام خود فرموده که (یا ایها الناس اتقوا ربکم الذی خلقکم کم نفس واحده و خلق منها ازواجا و بث منها رجالا کثیرا و نساءا) تمام شد».
محل کتابت نامعلوم است.
نوع خط:
تزئینات متن:
نوع کاغذ:
نستعلیق.
عنوانها و نشانیها مشکی؛ اندازه متن: ۱۶*۱۰سم.
فرنگی نخودی آهار مهره شده.
1
4
قلم خوردگیهایی در متن دیده میشود که به نظر میرسد، نسخهی اصل به خط مولف میباشد. در انجام دو عریضه به زبان عربی، یکی به نام حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام و دیگری به نام حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام به خط کاتب رسالهی مورد بحث، دیده میشود. در ضمن خط دیگری، در ذیل آن نوشته شده است: «کتبه الفقیر فتحعلی ابن محمدتقی از ناظران التماس دعا دارم، این نوشتم تا بماند یادگار من بمیرم خط بماند روزگا». نیز در انجام در برگی (۱۲۲ب)، دو غزل زیبا به ترکی آذری از محمد بن سلیمان بغدادی متخلص به فضولی (د. ۹۶۳ق) آمده است با مطلعهای: بنی جاندان اوصاندردی جفادن یار اوصانمزمی نچون قلمز منکا درمان منی بیمار صانمزمی، ای گوزاول نرگس خونخواره نگاه ایتمه داخی و ابیاتی به فارسی از ناشناس با مطلع ذیل دیده میشود: روزی که فلک از تو بریده است مرا کس با لب پر خنده ندیده است مرا.
نسخهی اصل به خط مولف است.
ماخذ فهرست: جلد ۲/۴۰، صفحه ۷۷ - ۷۸.
رسالهای کوتاه در بیان اینکه اولاد نخستین حضرت آدم علیه السلام است و اینکه برخلاف نظریهی اهل سنت که به نکاح دو فرزند مذکر و مونث حضرت آدم علیه السلام به نحو استثنایی در نکاح محارم، معتقد شدهاند، شیعه معتقد است که ازدواج ابتدایی فرزند ذکور حضرت آدم، با یک حوری بوده است که خداوند از بهشت فرستاده بود و نه ازدواج با فرزند اناث وی و پس از آن فرزندان نیز به ترتیب با عموزادگان و خالهزادگان ازدواج نمودهاند که بالااشکال است. نیز در این رساله توضیحی پیرامون باور غلط عوام که معتقدند حضرت حوا از ضلع چپ حضرت آدم علیه السلام خلق شده است! غافل از اینکه در این صورت لازم میآید، آدم علیه السلام با بخشی از اعضای خود نکاح کرده باشد و در این رساله چنین توجیه شده که، حوا نه از ضلع حضرت آدم، بلکه از گلی که از جانب چپ وی باقیمانده بود، آفریده شده است.
/ ابوالحسن فخرالدین علی بن محمد حسینی جرجانی شیرازی مشهور به «میر سید شریف»