/ از: ابوالحسن فخرالدین علی بن محمد حسینی جرجانی شیرازی مشهور به «میر سید شریف» (در گذشته به سال ۸۱۶ق در شیراز)
، تاریخ کتابت: سدهی ۱۲ق.
۶۳ (۱ب - ۶۳الف) برگ، ۱۹ سطر
؛رقعی.
این اثر نخستین بار در سالهای ۱۲۶۶ق در تهران، ۱۲۶۹ق در استانبول و ۱۸۸۹ و ۱۹۰۲م در قازان و نیز در سال ۱۳۶۳ق با تحقیق محمد محییالدین عبدالحمید به چاپ رسیده است.
1
2
«بسمله، قال المولی الشیخ... الحمد لله رب العالمین حمد الشاکرین... هکذا روایه الفقهاء فالفرائض جمع فریضه...».
«... لا یرث من صاحبه ما ورث فقد اجتمع لام ... منهما عشرون و لبنته ستون و لمولاه عشره و الله اعلم بالصواب و الیه المرجع و الماب».
نام کاتب و محل کتابت نامعلوم است.
نوع خط:
تزئینات متن:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
نسخ ترکی.
عنوانها و نشانیها مشکی و قرمز؛ اندازه متن: ۱۵/۵*۹سم.
فرنگی نخودی آهار مهره شده.
تیماج قهوهای تیره با ترنج و سرترنج ضربی؛ مجدول؛ عطف تیماج قهوهای روشن.
2
1
این نسخه در حاشیه تصحیح گردیده است.
در برگهای (۶۳پ - ۶۴الف) چند یادداشت مشتمل بر ادعیه و تعویذات به نقل از مقاتل بن سلیمان و انس بن مالک و ابن عباس و کمال پاشا دیده میشود که تاریخ آنها سال ۱۲۱۸ق است.
3
در انجام یک مهر هشت ضلعی «بنده خدا حسین».
ماخذ فهرست: جلد ۲/۴۰، صفحه ۱۵ - ۱۶.
شرح مزجی مختصر استدلالی کتاب الفرائض سراجالدین محمد سجاوندی است که اواخر ذی الحجهی سال ۸۱۱ق شرح گردیده است. این اثر در برخی مصادر به شرح السید نیز شهرت دارد. ناگفته نماند که در برخی مصادر به صورت ناشناخته و گاهی نیز با تردید به جرجانی منسوب گردیده است. از این اثر نسخههای متعددی در دست است که علاوه بر نسخهی «۴۹۳» کتابخانهی آیت الله العظمی مرعشی (ره)، نسخهای نیز در کتابخانهی مرکزی آستان قدس رضوی به شمارهی «۸۵۹۵» نگهداری میگردد.
/ قاضی شهاب الدین ابوحامد محمد (احمد) بن محمود بن احمد بن علی بن ابیطالب سیواسی