بسمله. حمدله و صلی الله علی خیر خلقه محمد و آله الاخیار الاطهار اما بعد فیقول العبد الخاطی الخادم لمذهب الجعفری... فهذه رساله مفرده فی بیان حجیه المظنه و جوازا الاعتماد علیها فی اثبات الاحکام الشرعیه قد حررتها علی طریق التفکر و الدقه... .
... الاعتقاد عن علم الکلام و هذا واضح لاستر فیه و لاشبهه یعتریه ثمه. و قد فرغ مولفه... حامدا مصلیا مسلما عاملا و شاکرا لله تعالی و الحمد لله رب العالمین.
نوع خط:
تزئینات متن:
رکابه نویسی:
تزئینات جلد:
نستعلیق تحریری.
نشانیها شنگرف و مشکی.
دارد.
تیماج قهوهای.
2
1
حواشی «منه».
در اول نسخه خطبه امیرالمومنین در عیدفطر و چند دعا برای رفع امراض درج شده است؛ در آخر نسخه چند بیت فارسی دیده میشود.
2
3
وقفنامه دارد.
مهر بیضوی به سجع «المتوکل علی الله عبده محمدجعفر».
ماخذ فهرست: جلد ۳۰، صفحه ۲۷۴ - ۲۷۵.
رسالهای استدلالی است در بیان حجیت ظن و جواز اعتماد بر آن در اثبات احکام شرعی. در سال ۱۲۴۶ق، سال فراگیری طاعون، شروع به تالیف کرده و در ۲۲ صفر ۱۲۴۸ق به انجام رسانده است.