بسمله. حدثنا ابوعثمن سعید بن جابر قال حدثنا ابوالحسن علی بن سلیمان الاخفش قراءه علیه قال قری لی هذا الکتاب عن ابی العباس محمد بن یزید المبرد الحمد لله حمدا کبیرا یبلغ رضاه و یوجب مزیده... قال ابوالعباس هذا کتاب الفناه یجمع ضروبا من الاداب... .
... ای یخرجونکم لان تومنوا بالله و بکم و الحمد لله رب العالمین... و نستغفر الله مما قلناه من عمد و خطا و زلل و خلل.
این نسخه از روی نسخهای کتابت شده به خط مصطفی علوانی بوده.
نوع خط:
تزئینات نسخه:
تزئینات متن:
رکابه نویسی:
تزئینات جلد:
نسخ خوانا.
تمامی صفحات مجدول محرر کمندکشی شده به زر و مشکی و لاجورد.
عناوین شنگرف.
دارد.
تیماج مشکی مجدول گرهی.
1
انجامه این نسخه در اینجا نقل شده است بدین مضمون که علوانی در قسطنطنیه از روی نسخه ابی حیان مورخه ربیعالاخر ۵۲۷ق که تا سال ۷۱۸ق مورد مقابله و مطالعه عدهای از علما قرار گرفته کتابت کرده و بعد در دمشق در محضر فضلا از جمله سید علی افندی مرادی از سال ۱۱۶۴ - ۱۱۷۳ق به تصحیح و تنقیح پرداخته و در پایان قصیده دالیهای در مدح مرادی از منشات خود آورده است؛ در اول نسخه توضیحی درباره این نسخه آمده و سپس توضیحی درباره کتاب و مولف به خط نادر میرزا قاجار بن بدیعالزمان؛ یادداشتی از علی انصاری جابری که نسخه را از ملا لطفالله هدیه گرفته در ۲۱ ذیقعده ۱۳۰۲ق یادداشتی از حسن بن علی انصاری و یادداشت مطالعه کتاب مورخه شب دوشنبه ۱۴ محرم ۱۲۹۴ق.
1
3
تملک لطفالله بن فتحالله (شیخ الاسلام سنندج).
مهر لطفالله بن فتحالله به تاریخ ۱۳۰۰ق.
نک: کشف الظنون، ۲/ ۱۳۸۲.
ماخذ فهرست: جلد ۳۰، صفحه ۱۲۶ - ۱۲۷.
در مقدمه گوید: «هذا کتاب الفناه یجمع ضروبا من الاداب ما بین کلام منثور و شعر موصوف و مثل سائر و موعظه بالغه و اختیار من خطبه شریفه و رساله بلیغه و النیه فیه ان نفسر کل ما وقع فی هذا الکتاب من کلام غریب او معنی مستغلق و ان نشرح ما یعرض فیه من الاعراب شرحا شافیا حتی یکون هذا الکتاب بنفسه مکتفیا و عن ان یرجع الی احد فی تفسیره مستغیا».