ختم تالیف در ۲۸ رمضان ۱۲۸۸ق؛ این شرح در ۱۳۴۳ق به چاپ رسیده است.
1
2
بسمله. الحمد لله الفرد العلی الذی اشرق بسبحات وجهه نجوم السموات الارواح... .
... و ما انت الا اهل العفو و المغفره... بمحمد و آله الطیبین الطاهرین المعصومین.
برای پیشکش به وزارت سبزوار آقا میرزا سلمان مستوفی دیوان اعلی کتابت کرده.
نوع خط:
تزئینات متن:
رکابه نویسی:
تزئینات جلد:
نسخ، ادعیه معرف.
نشانیها مشکی.
دارد.
تیماج سرخ مجدول با ترنج و سرترنج.
2
در حاشیه تصحیح شده است.
3
در آخر نسخه مهر مولف به سجع «هو الاعلی ۱۲۸۲».
نک: ذریعه، ۱۳/ ۲۵۹، رقم ۹۵۷؛ نقباء البشر، ۳/ ۱۰۱۹.
ماخذ فهرست: جلد ۳۰، صفحه ۵۵.
شرحی عرفانی بر دعای کمیل است که در شبهای جمعه میخوانند؛ مولف در مقدمه از ناصرالدین شاه به عظمت یاد میکند؛ در موارد اندکی از اشعار و جملات فارسی آورده است.