عنوان

سیر و سلوک

۱۰-۲۵۵۲

عربی

سیر و سلوک

[ نسخه خطی]

، تاریخ کتابت: قرن ۸ق.

؛۸/۵*۲۱/۵سم. ۱۴۶گ. ۱۹س.

1

2

آغاز افتاده: النعمه و تنسی المصیبه کقول یوسف علیه السلام و قد احسن بی اذ اخرجنی من السجن و قیل الفتوه ان تاتیما و لاتری... .

انجام افتاده: ... قال الانطاکی یشتاق الغائب و ما غبت عنه مذ و جدته قال النصرآبادی رحمه الله للخلق.

مولف اثر ناشناخته است.

نوع خط:

تزئینات متن:

تزئینات جلد:

نسخ معرب.

عناوین به مشکی درشت. صفحات مجدول به شنگرف.

تیماج قهوه‌ای بدون مقوا.

1

2

3

تصحیح شده؛ در هشت برگ آغازین اشعاری فارسی به خط حسین رضوی؛ در چهار برگ پایانی نیز اشعار متفرقه‌ای به خط همو و سه انشای پراکنده.

دارای حواشی مختصر.

برخی از برگ‌ها در صحافی جابه‌جا شده.

3

1

مهر بیضوی «زینل»؛ مهر بیضوی «عبده محمد بن محمدسعید الرضوی».

تملک محمد بن محمدسعید رضوی به سال ۱۳۰۶ق.

مولف اشعاری به نقل از حسن بن علی الفقیه با عنوان انشدنی و سعید بن عبدالعزیز با عنوان انشدنا آورده و در دو مورد چند بیت شعر از خود با عنوان «انشدت» آورده است که عبارتند از: فقلت لاصحابی هی الشمس ضوءها قریب و لکن فی تناولها بعد، دخلنا کارهین لها فلما الفناها خرجناها کارهینا، ما للفراق رماه الیه منه به لا فرق الله ما بین المحبین، ان یوم الفراق قطع قلبی قطع الله قلب یوم الفراق در بحث فتوت که گویا باب نخست کتاب بوده و از آغاز افتاده، جمله‌ای فارسی به نقل از نوح مدینی آمده است بدین عبارت: «جوانمردی شش جیز است: جیم از جود است، و واو از وفاست، و الف از امانت است و میم از مروت است، و ر از رحمت است و دال از دیانت است، هر کس که این چیزها در صحبت ندارد او را از جوانمردی نصیب نیست». نویسنده از اهل تسنن است و آغاز بیشتر ابواب با عبارت «قال اصحاب اللسان» شروع می‌شود. برگ‌هایی از رساله تحفه السفره الی حضره البرره جلال‌الدین احمد نیز در برگ‌های پایانی کتاب با رساله ما مخلوط شده است که هر دو رساله به یک خط است و در نسخه حاضر فقط مقداری از باب پنجم و هفتم و نهم به صورت پراکنده آمده است. این عناوین در کتاب آمده: باب فی لیس الصوف و المرقعات، الفراق، الانس، النیه، الاخلاص، صفه الاولیاء، المشاهده، الاشارات، الانابه، الصدق، الحکمه، الاعتصام، الیقین، التقوی، معرفه النفس و مخالفتها، ذکر القلوب، التوبه، الخوف، الرجاء، الوفاء، الرضا، الزهد، المراقبه، الحیاء، التوکل، التفکر، التواضع، الورع، المروه، ادب النفس، حسن الخلق، الحلم، المداراه، القناعه، ذکر الجوع.

ماخذ فهرست: جلد ۲۸، صفحه ۱۴۵ - ۱۴۶.

رساله‌ای است در تصوف و سیر و سلوک مشتمل بر چندین باب که از بزرگان صوفیه در آن بسیار نقل کرده است که نام این افراد در آن دیده می‌شود: ابوعلی رودباری، امام صادق (ع)، اما حسن بن علی (ع)، جعفر مغازلی، محمد بن منصور طوسی، ابویعقوب خیاط، ابن عطاء رویم، ابن ابی الجواری، ابوسلیمان دارانی، ابوعبدالله صوالی، یوسف بن الحسین، ابوعبدالله انطاکی، محمد بن واسع، سهل بن عبدالله متقی، ابوعبدالله رملی، ابویعقوب نهرجوری، محمد مقدسی، علی بن عبدالرحمن، محمد بن علی حسنی موصلی، ابوبکر وراق، ابویعقوب مکفوف، محمد بن علی کتانی، شمیط بن عجلان، سلیمان راسبی، سهل بن عبدالله تستری، بکر بن عبدالله مزنی، ثابت بنانی، محمد بن سعید مروزی، ابوعثمان جریری، ابوجعفر نیشابوری، حسن بن هانی، ابوسعید قرشی، خلیل بن احمد، یوسف بن الحسین، فتح بن شخرف، عبدالله بن محمد رازی، شاه کرمانی، ابوالقاسم الحکیم، ابوعلی جوزجانی، انکاکی، مطرف بن عبدالله، علی بن سعید قطان، سمنون بن الحسین، بندار بن ا لحسین، ابوعبید بناجی، شاه بن شجاع، حارث محاسبی، عمرو بن عثمان مکی و...

عرفان

ایران

کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی

17-00068.pdf

MF

130960

1

Y (بله)